₁ὁ ἀγαπῶν παιδείαν ἀγαπᾷ αἴσθησιν,

ὁ δὲ μισῶν ἐλέγχους ἄφρων.

₂κρείσσων ὁ εὑρὼν χάριν παρὰ κυρίῳ,

ἀνὴρ δὲ παράνομος παρασιωπηθήσεται.

₃οὐ κατορθώσει ἄνθρωπος ἐξ ἀνόμου,

αἱ δὲ ῥίζαι τῶν δικαίων οὐκ ἐξαρθήσονται.

₄γυνὴ ἀνδρεία στέφανος τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς·

ὥσπερ δὲ ἐν ξύλῳ σκώληξ, οὕτως ἄνδρα ἀπόλλυσιν γυνὴ κακοποιός.

₅λογισμοὶ δικαίων κρίματα,

κυβερνῶσιν δὲ ἀσεβεῖς δόλους.

₆λόγοι ἀσεβῶν δόλιοι,

στόμα δὲ ὀρθῶν ῥύσεται αὐτούς.

₇οὗ ἐὰν στραφῇ, ἀσεβὴς ἀφανίζεται,

οἶκοι δὲ δικαίων παραμένουσιν.

₈στόμα συνετοῦ ἐγκωμιάζεται ὑπὸ ἀνδρός,

νωθροκάρδιος δὲ μυκτηρίζεται.

₉κρείσσων ἀνὴρ ἐν ἀτιμίᾳ δουλεύων ἑαυτῷ

ἢ τιμὴν ἑαυτῷ περιτιθεὶς καὶ προσδεόμενος ἄρτου.

₁₀δίκαιος οἰκτίρει ψυχὰς κτηνῶν αὐτοῦ,

τὰ δὲ σπλάγχνα τῶν ἀσεβῶν ἀνελεήμονα.

₁₁ὁ ἐργαζόμενος τὴν ἑαυτοῦ γῆν ἐμπλησθήσεται ἄρτων,

οἱ δὲ διώκοντες μάταια ἐνδεεῖς φρενῶν.

_11aὅς ἐστιν ἡδὺς ἐν οἴνων διατριβαῖς,

ἐν τοῖς ἑαυτοῦ ὀχυρώμασιν καταλείψει ἀτιμίαν.

₁₂ἐπιθυμίαι ἀσεβῶν κακαί,

αἱ δὲ ῥίζαι τῶν εὐσεβῶν ἐν ὀχυρώμασιν.

₁₃δι᾽ ἁμαρτίαν χειλέων ἐμπίπτει εἰς παγίδας ἁμαρτωλός,

ἐκφεύγει δὲ ἐξ αὐτῶν δίκαιος.

_13aὁ βλέπων λεῖα ἐλεηθήσεται,

ὁ δὲ συναντῶν ἐν πύλαις ἐκθλίψει ψυχάς.

₁₄ἀπὸ καρπῶν στόματος ψυχὴ ἀνδρὸς πλησθήσεται ἀγαθῶν,

ἀνταπόδομα δὲ χειλέων αὐτοῦ δοθήσεται αὐτῷ.

₁₅ὁδοὶ ἀφρόνων ὀρθαὶ ἐνώπιον αὐτῶν,

εἰσακούει δὲ συμβουλίας σοφός.

₁₆ἄφρων αὐθημερὸν ἐξαγγέλλει ὀργὴν αὐτοῦ,

κρύπτει δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀτιμίαν πανοῦργος.

₁₇ἐπιδεικνυμένην πίστιν ἀπαγγέλλει δίκαιος,

ὁ δὲ μάρτυς τῶν ἀδίκων δόλιος.

₁₈εἰσὶν οἳ λέγοντες τιτρώσκουσιν μαχαίρᾳ,

γλῶσσαι δὲ σοφῶν ἰῶνται.

₁₉χείλη ἀληθινὰ κατορθοῖ μαρτυρίαν,

μάρτυς δὲ ταχὺς γλῶσσαν ἔχει ἄδικον.

₂₀δόλος ἐν καρδίᾳ τεκταινομένου κακά,

οἱ δὲ βουλόμενοι εἰρήνην εὐφρανθήσονται.

₂₁οὐκ ἀρέσει τῷ δικαίῳ οὐδὲν ἄδικον,

οἱ δὲ ἀσεβεῖς πλησθήσονται κακῶν.

₂₂βδέλυγμα κυρίῳ χείλη ψευδῆ,

ὁ δὲ ποιῶν πίστεις δεκτὸς παρ᾽ αὐτῷ.

₂₃ἀνὴρ συνετὸς θρόνος αἰσθήσεως,

καρδία δὲ ἀφρόνων συναντήσεται ἀραῖς.

₂₄χεὶρ ἐκλεκτῶν κρατήσει εὐχερῶς,

δόλιοι δὲ ἔσονται εἰς προνομήν.

₂₅φοβερὸς λόγος καρδίαν ταράσσει ἀνδρὸς δικαίου,

ἀγγελία δὲ ἀγαθὴ εὐφραίνει αὐτόν.

₂₆ἐπιγνώμων δίκαιος ἑαυτοῦ φίλος ἔσται,

αἱ δὲ γνῶμαι τῶν ἀσεβῶν ἀνεπιεικεῖς.

ἁμαρτάνοντας καταδιώξεται κακά,

ἡ δὲ ὁδὸς τῶν ἀσεβῶν πλανήσει αὐτούς.

₂₇οὐκ ἐπιτεύξεται δόλιος θήρας,

κτῆμα δὲ τίμιον ἀνὴρ καθαρός.

₂₈ἐν ὁδοῖς δικαιοσύνης ζωή,

ὁδοὶ δὲ μνησικάκων εἰς θάνατον.