Πρὸς σέ, κύριε, ἐκέκραξα,

ὁ θεός μου, μὴ παρασιωπήσῃς ἀπ᾽ ἐμοῦ,

μήποτε παρασιωπήσῃς ἀπ᾽ ἐμοῦ

καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον.

₂εἰσάκουσον τῆς φωνῆς τῆς δεήσεώς μου ἐν τῷ δέεσθαί με πρὸς σέ,

ἐν τῷ με αἴρειν χεῖράς μου πρὸς ναὸν ἅγιόν σου.

₃μὴ συνελκύσῃς μετὰ ἁμαρτωλῶν τὴν ψυχήν μου

καὶ μετὰ ἐργαζομένων ἀδικίαν μὴ συναπολέσῃς με

τῶν λαλούντων εἰρήνην μετὰ τῶν πλησίον αὐτῶν,

κακὰ δὲ ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν.

₄δὸς αὐτοῖς κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν

καὶ κατὰ τὴν πονηρίαν τῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν·

κατὰ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτῶν δὸς αὐτοῖς,

ἀπόδος τὸ ἀνταπόδομα αὐτῶν αὐτοῖς.

₅ὅτι οὐ συνῆκαν εἰς τὰ ἔργα κυρίου

καὶ εἰς τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ·

καθελεῖς αὐτοὺς καὶ οὐ μὴ οἰκοδομήσεις αὐτούς.

₆εὐλογητὸς κύριος, ὅτι εἰσήκουσεν τῆς φωνῆς τῆς δεήσεώς μου.

₇κύριος βοηθός μου καὶ ὑπερασπιστής μου·

ἐπ᾽ αὐτῷ ἤλπισεν ἡ καρδία μου, καὶ ἐβοηθήθην,

καὶ ἀνέθαλεν ἡ σάρξ μου·

καὶ ἐκ θελήματός μου ἐξομολογήσομαι αὐτῷ.

₈κύριος κραταίωμα τοῦ λαοῦ αὐτοῦ

καὶ ὑπερασπιστὴς τῶν σωτηρίων τοῦ χριστοῦ αὐτοῦ ἐστιν.

₉σῶσον τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου

καὶ ποίμανον αὐτοὺς καὶ ἔπαρον αὐτοὺς ἕως τοῦ αἰῶνος.