Ὁ θεός, ἐπὶ σοὶ ἤλπισα, μὴ καταισχυνθείην εἰς τὸν αἰῶνα.

₂ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ῥῦσαί με καὶ ἐξελοῦ με,

κλῖνον πρός με τὸ οὖς σου καὶ σῶσόν με.

₃γενοῦ μοι εἰς θεὸν ὑπερασπιστὴν

καὶ εἰς τόπον ὀχυρὸν τοῦ σῶσαί με,

ὅτι στερέωμά μου καὶ καταφυγή μου εἶ σύ.

₄ὁ θεός μου, ῥῦσαί με ἐκ χειρὸς ἁμαρτωλοῦ,

ἐκ χειρὸς παρανομοῦντος καὶ ἀδικοῦντος·

₅ὅτι σὺ εἶ ἡ ὑπομονή μου, κύριε·

κύριος ἡ ἐλπίς μου ἐκ νεότητός μου.

₆ἐπὶ σὲ ἐπεστηρίχθην ἀπὸ γαστρός,

ἐκ κοιλίας μητρός μου σύ μου εἶ σκεπαστής·

ἐν σοὶ ἡ ὕμνησίς μου διὰ παντός.

₇ὡσεὶ τέρας ἐγενήθην τοῖς πολλοῖς,

καὶ σὺ βοηθὸς κραταιός.

₈πληρωθήτω τὸ στόμα μου αἰνέσεως,

ὅπως ὑμνήσω τὴν δόξαν σου,

ὅλην τὴν ἡμέραν τὴν μεγαλοπρέπειάν σου.

₉μὴ ἀπορρίψῃς με εἰς καιρὸν γήρους,

ἐν τῷ ἐκλείπειν τὴν ἰσχύν μου μὴ ἐγκαταλίπῃς με.

₁₀ὅτι εἶπαν οἱ ἐχθροί μου ἐμοὶ

καὶ οἱ φυλάσσοντες τὴν ψυχήν μου ἐβουλεύσαντο ἐπὶ τὸ αὐτὸ

₁₁λέγοντες Ὁ θεὸς ἐγκατέλιπεν αὐτόν·

καταδιώξατε καὶ καταλάβετε αὐτόν,

ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ ῥυόμενος.

₁₂ὁ θεός, μὴ μακρύνῃς ἀπ᾽ ἐμοῦ·

ὁ θεός μου, εἰς τὴν βοήθειάν μου πρόσχες.

₁₃αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἐκλιπέτωσαν οἱ ἐνδιαβάλλοντες τὴν ψυχήν μου,

περιβαλέσθωσαν αἰσχύνην καὶ ἐντροπὴν οἱ ζητοῦντες τὰ κακά μοι.

₁₄ἐγὼ δὲ διὰ παντὸς ἐλπιῶ

καὶ προσθήσω ἐπὶ πᾶσαν τὴν αἴνεσίν σου.

₁₅τὸ στόμα μου ἐξαγγελεῖ τὴν δικαιοσύνην σου,

ὅλην τὴν ἡμέραν τὴν σωτηρίαν σου,

ὅτι οὐκ ἔγνων γραμματείας.

₁₆εἰσελεύσομαι ἐν δυναστείᾳ κυρίου·

κύριε, μνησθήσομαι τῆς δικαιοσύνης σου μόνου.

₁₇ἐδίδαξάς με, ὁ θεός, ἐκ νεότητός μου,

καὶ μέχρι νῦν ἀπαγγελῶ τὰ θαυμάσιά σου.

₁₈καὶ ἕως γήρους καὶ πρεσβείου, ὁ θεός, μὴ ἐγκαταλίπῃς με,

ἕως ἂν ἀπαγγείλω τὸν βραχίονά σου πάσῃ τῇ γενεᾷ τῇ ἐρχομένῃ,

τὴν δυναστείαν σου καὶ τὴν δικαιοσύνην σου.

₁₉ὁ θεός, ἕως ὑψίστων ἃ ἐποίησας μεγαλεῖα·

ὁ θεός, τίς ὅμοιός σοι;

₂₀ὅσας ἔδειξάς μοι θλίψεις πολλὰς καὶ κακάς,

καὶ ἐπιστρέψας ἐζωοποίησάς με

καὶ ἐκ τῶν ἀβύσσων τῆς γῆς πάλιν ἀνήγαγές με.

₂₁ἐπλεόνασας τὴν μεγαλοσύνην σου

καὶ ἐπιστρέψας παρεκάλεσάς με

καὶ ἐκ τῶν ἀβύσσων τῆς γῆς πάλιν ἀνήγαγές με.

₂₂καὶ γὰρ ἐγὼ ἐξομολογήσομαί σοι ἐν σκεύει ψαλμοῦ τὴν ἀλήθειάν σου, ὁ θεός·

ψαλῶ σοι ἐν κιθάρᾳ, ὁ ἅγιος τοῦ Ισραηλ.

₂₃ἀγαλλιάσονται τὰ χείλη μου, ὅταν ψάλω σοι,

καὶ ἡ ψυχή μου, ἣν ἐλυτρώσω.

₂₄ἔτι δὲ καὶ ἡ γλῶσσά μου ὅλην τὴν ἡμέραν μελετήσει τὴν δικαιοσύνην σου,

ὅταν αἰσχυνθῶσιν καὶ ἐντραπῶσιν οἱ ζητοῦντες τὰ κακά μοι.