₁σοφαὶ γυναῖκες ᾠκοδόμησαν οἴκους,

ἡ δὲ ἄφρων κατέσκαψεν ταῖς χερσὶν αὐτῆς.

₂ὁ πορευόμενος ὀρθῶς φοβεῖται τὸν κύριον,

ὁ δὲ σκολιάζων ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ ἀτιμασθήσεται.

₃ἐκ στόματος ἀφρόνων βακτηρία ὕβρεως,

χείλη δὲ σοφῶν φυλάσσει αὐτούς.

₄οὗ μή εἰσιν βόες, φάτναι καθαραί·

οὗ δὲ πολλὰ γενήματα, φανερὰ βοὸς ἰσχύς.

₅μάρτυς πιστὸς οὐ ψεύδεται,

ἐκκαίει δὲ ψεύδη μάρτυς ἄδικος.

₆ζητήσεις σοφίαν παρὰ κακοῖς καὶ οὐχ εὑρήσεις,

αἴσθησις δὲ παρὰ φρονίμοις εὐχερής.

₇πάντα ἐναντία ἀνδρὶ ἄφρονι,

ὅπλα δὲ αἰσθήσεως χείλη σοφά.

₈σοφία πανούργων ἐπιγνώσεται τὰς ὁδοὺς αὐτῶν,

ἄνοια δὲ ἀφρόνων ἐν πλάνῃ.

₉οἰκίαι παρανόμων ὀφειλήσουσιν καθαρισμόν,

οἰκίαι δὲ δικαίων δεκταί.

₁₀καρδία ἀνδρὸς αἰσθητική, λυπηρὰ ψυχὴ αὐτοῦ·

ὅταν δὲ εὐφραίνηται, οὐκ ἐπιμείγνυται ὕβρει.

₁₁οἰκίαι ἀσεβῶν ἀφανισθήσονται,

σκηναὶ δὲ κατορθούντων στήσονται.

₁₂ἔστιν ὁδὸς ἣ δοκεῖ ὀρθὴ εἶναι παρὰ ἀνθρώποις,

τὰ δὲ τελευταῖα αὐτῆς ἔρχεται εἰς πυθμένα ᾅδου.

₁₃ἐν εὐφροσύναις οὐ προσμείγνυται λύπη,

τελευταία δὲ χαρὰ εἰς πένθος ἔρχεται.

₁₄τῶν ἑαυτοῦ ὁδῶν πλησθήσεται θρασυκάρδιος,

ἀπὸ δὲ τῶν διανοημάτων αὐτοῦ ἀνὴρ ἀγαθός.

₁₅ἄκακος πιστεύει παντὶ λόγῳ,

πανοῦργος δὲ ἔρχεται εἰς μετάνοιαν.

₁₆σοφὸς φοβηθεὶς ἐξέκλινεν ἀπὸ κακοῦ,

ὁ δὲ ἄφρων ἑαυτῷ πεποιθὼς μείγνυται ἀνόμῳ.

₁₇ὀξύθυμος πράσσει μετὰ ἀβουλίας,

ἀνὴρ δὲ φρόνιμος πολλὰ ὑποφέρει.

₁₈μεριοῦνται ἄφρονες κακίαν,

οἱ δὲ πανοῦργοι κρατήσουσιν αἰσθήσεως.

₁₉ὀλισθήσουσιν κακοὶ ἔναντι ἀγαθῶν,

καὶ ἀσεβεῖς θεραπεύσουσιν θύρας δικαίων.

₂₀φίλοι μισήσουσιν φίλους πτωχούς,

φίλοι δὲ πλουσίων πολλοί.

₂₁ὁ ἀτιμάζων πένητας ἁμαρτάνει,

ἐλεῶν δὲ πτωχοὺς μακαριστός.

₂₂πλανώμενοι τεκταίνουσι κακά,

ἔλεον δὲ καὶ ἀλήθειαν τεκταίνουσιν ἀγαθοί.

οὐκ ἐπίστανται ἔλεον καὶ πίστιν τέκτονες κακῶν,

ἐλεημοσύναι δὲ καὶ πίστεις παρὰ τέκτοσιν ἀγαθοῖς.

₂₃ἐν παντὶ μεριμνῶντι ἔνεστιν περισσόν,

ὁ δὲ ἡδὺς καὶ ἀνάλγητος ἐν ἐνδείᾳ ἔσται.

₂₄στέφανος σοφῶν πανοῦργος,

ἡ δὲ διατριβὴ ἀφρόνων κακή.

₂₅ῥύσεται ἐκ κακῶν ψυχὴν μάρτυς πιστός,

ἐκκαίει δὲ ψεύδη δόλιος.

₂₆ἐν φόβῳ κυρίου ἐλπὶς ἰσχύος,

τοῖς δὲ τέκνοις αὐτοῦ καταλείπει ἔρεισμα.

₂₇πρόσταγμα κυρίου πηγὴ ζωῆς,

ποιεῖ δὲ ἐκκλίνειν ἐκ παγίδος θανάτου.

₂₈ἐν πολλῷ ἔθνει δόξα βασιλέως,

ἐν δὲ ἐκλείψει λαοῦ συντριβὴ δυνάστου.

₂₉μακρόθυμος ἀνὴρ πολὺς ἐν φρονήσει,

ὁ δὲ ὀλιγόψυχος ἰσχυρῶς ἄφρων.

₃₀πραΰθυμος ἀνὴρ καρδίας ἰατρός,

σὴς δὲ ὀστέων καρδία αἰσθητική.

₃₁ὁ συκοφαντῶν πένητα παροξύνει τὸν ποιήσαντα αὐτόν,

ὁ δὲ τιμῶν αὐτὸν ἐλεᾷ πτωχόν.

₃₂ἐν κακίᾳ αὐτοῦ ἀπωσθήσεται ἀσεβής,

ὁ δὲ πεποιθὼς τῇ ἑαυτοῦ ὁσιότητι δίκαιος.

₃₃ἐν καρδίᾳ ἀγαθῇ ἀνδρὸς σοφία,

ἐν δὲ καρδίᾳ ἀφρόνων οὐ διαγινώσκεται.

₃₄δικαιοσύνη ὑψοῖ ἔθνος,

ἐλασσονοῦσι δὲ φυλὰς ἁμαρτίαι.

₃₅δεκτὸς βασιλεῖ ὑπηρέτης νοήμων,

τῇ δὲ ἑαυτοῦ εὐστροφίᾳ ἀφαιρεῖται ἀτιμίαν.