₁ὀργὴ ἀπόλλυσιν καὶ φρονίμους,

ἀπόκρισις δὲ ὑποπίπτουσα ἀποστρέφει θυμόν,

λόγος δὲ λυπηρὸς ἐγείρει ὀργάς.

₂γλῶσσα σοφῶν καλὰ ἐπίσταται,

στόμα δὲ ἀφρόνων ἀναγγελεῖ κακά.

₃ἐν παντὶ τόπῳ ὀφθαλμοὶ κυρίου,

σκοπεύουσιν κακούς τε καὶ ἀγαθούς.

₄ἴασις γλώσσης δένδρον ζωῆς,

ὁ δὲ συντηρῶν αὐτὴν πλησθήσεται πνεύματος.

₅ἄφρων μυκτηρίζει παιδείαν πατρός,

ὁ δὲ φυλάσσων ἐντολὰς πανουργότερος.

₆ἐν πλεοναζούσῃ δικαιοσύνῃ ἰσχὺς πολλή,

οἱ δὲ ἀσεβεῖς ὁλόρριζοι ἐκ γῆς ὀλοῦνται.

οἴκοις δικαίων ἰσχὺς πολλή,

καρποὶ δὲ ἀσεβῶν ἀπολοῦνται.

₇χείλη σοφῶν δέδεται αἰσθήσει,

καρδίαι δὲ ἀφρόνων οὐκ ἀσφαλεῖς.

₈θυσίαι ἀσεβῶν βδέλυγμα κυρίῳ,

εὐχαὶ δὲ κατευθυνόντων δεκταὶ παρ᾽ αὐτῷ.

₉βδέλυγμα κυρίῳ ὁδοὶ ἀσεβοῦς,

διώκοντας δὲ δικαιοσύνην ἀγαπᾷ.

₁₀παιδεία ἀκάκου γνωρίζεται ὑπὸ τῶν παριόντων,

οἱ δὲ μισοῦντες ἐλέγχους τελευτῶσιν αἰσχρῶς.

₁₁ᾅδης καὶ ἀπώλεια φανερὰ παρὰ τῷ κυρίῳ,

πῶς οὐχὶ καὶ αἱ καρδίαι τῶν ἀνθρώπων;

₁₂οὐκ ἀγαπήσει ἀπαίδευτος τοὺς ἐλέγχοντας αὐτόν,

μετὰ δὲ σοφῶν οὐχ ὁμιλήσει.

₁₃καρδίας εὐφραινομένης πρόσωπον θάλλει,

ἐν δὲ λύπαις οὔσης σκυθρωπάζει.

₁₄καρδία ὀρθὴ ζητεῖ αἴσθησιν,

στόμα δὲ ἀπαιδεύτων γνώσεται κακά.

₁₅πάντα τὸν χρόνον οἱ ὀφθαλμοὶ τῶν κακῶν προσδέχονται κακά,

οἱ δὲ ἀγαθοὶ ἡσυχάζουσιν διὰ παντός.

₁₆κρείσσων μικρὰ μερὶς μετὰ φόβου κυρίου

ἢ θησαυροὶ μεγάλοι μετὰ ἀφοβίας.

₁₇κρείσσων ξενισμὸς λαχάνων πρὸς φιλίαν καὶ χάριν

ἢ παράθεσις μόσχων μετὰ ἔχθρας.

₁₈ἀνὴρ θυμώδης παρασκευάζει μάχας,

μακρόθυμος δὲ καὶ τὴν μέλλουσαν καταπραΰνει.

_18aμακρόθυμος ἀνὴρ κατασβέσει κρίσεις,

ὁ δὲ ἀσεβὴς ἐγείρει μᾶλλον.

₁₉ὁδοὶ ἀεργῶν ἐστρωμέναι ἀκάνθαις,

αἱ δὲ τῶν ἀνδρείων τετριμμέναι.

₂₀υἱὸς σοφὸς εὐφραίνει πατέρα,

υἱὸς δὲ ἄφρων μυκτηρίζει μητέρα αὐτοῦ.

₂₁ἀνοήτου τρίβοι ἐνδεεῖς φρενῶν,

ἀνὴρ δὲ φρόνιμος κατευθύνων πορεύεται.

₂₂ὑπερτίθενται λογισμοὺς οἱ μὴ τιμῶντες συνέδρια,

ἐν δὲ καρδίαις βουλευομένων μένει βουλή.

₂₃οὐ μὴ ὑπακούσῃ ὁ κακὸς αὐτῇ

οὐδὲ μὴ εἴπῃ καίριόν τι καὶ καλὸν τῷ κοινῷ.

₂₄ὁδοὶ ζωῆς διανοήματα συνετοῦ,

ἵνα ἐκκλίνας ἐκ τοῦ ᾅδου σωθῇ.

₂₅οἴκους ὑβριστῶν κατασπᾷ κύριος,

ἐστήρισεν δὲ ὅριον χήρας.

₂₆βδέλυγμα κυρίῳ λογισμὸς ἄδικος,

ἁγνῶν δὲ ῥήσεις σεμναί.

₂₇ἐξόλλυσιν ἑαυτὸν ὁ δωρολήμπτης,

ὁ δὲ μισῶν δώρων λήμψεις σῴζεται.

_27aἐλεημοσύναις καὶ πίστεσιν ἀποκαθαίρονται ἁμαρτίαι,

τῷ δὲ φόβῳ κυρίου ἐκκλίνει πᾶς ἀπὸ κακοῦ.

₂₈καρδίαι δικαίων μελετῶσιν πίστεις,

στόμα δὲ ἀσεβῶν ἀποκρίνεται κακά.

_28aδεκταὶ παρὰ κυρίῳ ὁδοὶ ἀνθρώπων δικαίων,

διὰ δὲ αὐτῶν καὶ οἱ ἐχθροὶ φίλοι γίνονται.

₂₉μακρὰν ἀπέχει ὁ θεὸς ἀπὸ ἀσεβῶν,

εὐχαῖς δὲ δικαίων ἐπακούει.

_29aκρείσσων ὀλίγη λῆμψις μετὰ δικαιοσύνης

ἢ πολλὰ γενήματα μετὰ ἀδικίας.

_29bκαρδία ἀνδρὸς λογιζέσθω δίκαια,

ἵνα ὑπὸ τοῦ θεοῦ διορθωθῇ τὰ διαβήματα αὐτοῦ.

₃₀θεωρῶν ὀφθαλμὸς καλὰ εὐφραίνει καρδίαν,

φήμη δὲ ἀγαθὴ πιαίνει ὀστᾶ.

₃₂ὃς ἀπωθεῖται παιδείαν, μισεῖ ἑαυτόν·

ὁ δὲ τηρῶν ἐλέγχους ἀγαπᾷ ψυχὴν αὐτοῦ.

₃₃φόβος θεοῦ παιδεία καὶ σοφία,

καὶ ἀρχὴ δόξης ἀποκριθήσεται αὐτῇ.