₁κρείσσων ψωμὸς μεθ᾽ ἡδονῆς ἐν εἰρήνῃ

ἢ οἶκος πλήρης πολλῶν ἀγαθῶν καὶ ἀδίκων θυμάτων μετὰ μάχης.

₂οἰκέτης νοήμων κρατήσει δεσποτῶν ἀφρόνων,

ἐν δὲ ἀδελφοῖς διελεῖται μέρη.

₃ὥσπερ δοκιμάζεται ἐν καμίνῳ ἄργυρος καὶ χρυσός,

οὕτως ἐκλεκταὶ καρδίαι παρὰ κυρίῳ.

₄κακὸς ὑπακούει γλώσσης παρανόμων,

δίκαιος δὲ οὐ προσέχει χείλεσιν ψευδέσιν.

₅ὁ καταγελῶν πτωχοῦ παροξύνει τὸν ποιήσαντα αὐτόν,

ὁ δὲ ἐπιχαίρων ἀπολλυμένῳ οὐκ ἀθῳωθήσεται·

ὁ δὲ ἐπισπλαγχνιζόμενος ἐλεηθήσεται.

₆στέφανος γερόντων τέκνα τέκνων,

καύχημα δὲ τέκνων πατέρες αὐτῶν.

_6aτοῦ πιστοῦ ὅλος ὁ κόσμος τῶν χρημάτων,

τοῦ δὲ ἀπίστου οὐδὲ ὀβολός.

₇οὐχ ἁρμόσει ἄφρονι χείλη πιστὰ

οὐδὲ δικαίῳ χείλη ψευδῆ.

₈μισθὸς χαρίτων ἡ παιδεία τοῖς χρωμένοις,

οὗ δ᾽ ἂν ἐπιστρέψῃ, εὐοδωθήσεται.

₉ὃς κρύπτει ἀδικήματα, ζητεῖ φιλίαν·

ὃς δὲ μισεῖ κρύπτειν, διίστησιν φίλους καὶ οἰκείους.

₁₀συντρίβει ἀπειλὴ καρδίαν φρονίμου,

ἄφρων δὲ μαστιγωθεὶς οὐκ αἰσθάνεται.

₁₁ἀντιλογίας ἐγείρει πᾶς κακός,

ὁ δὲ κύριος ἄγγελον ἀνελεήμονα ἐκπέμψει αὐτῷ.

₁₂ἐμπεσεῖται μέριμνα ἀνδρὶ νοήμονι,

οἱ δὲ ἄφρονες διαλογιοῦνται κακά.

₁₃ὃς ἀποδίδωσιν κακὰ ἀντὶ ἀγαθῶν,

οὐ κινηθήσεται κακὰ ἐκ τοῦ οἴκου αὐτοῦ.

₁₄ἐξουσίαν δίδωσιν λόγοις ἀρχὴ δικαιοσύνης,

προηγεῖται δὲ τῆς ἐνδείας στάσις καὶ μάχη.

₁₅ὃς δίκαιον κρίνει τὸν ἄδικον, ἄδικον δὲ τὸν δίκαιον,

ἀκάθαρτος καὶ βδελυκτὸς παρὰ θεῷ.

₁₆ἵνα τί ὑπῆρξεν χρήματα ἄφρονι;

κτήσασθαι γὰρ σοφίαν ἀκάρδιος οὐ δυνήσεται.

_16aὃς ὑψηλὸν ποιεῖ τὸν ἑαυτοῦ οἶκον, ζητεῖ συντριβήν·

ὁ δὲ σκολιάζων τοῦ μαθεῖν ἐμπεσεῖται εἰς κακά.

₁₇εἰς πάντα καιρὸν φίλος ὑπαρχέτω σοι,

ἀδελφοὶ δὲ ἐν ἀνάγκαις χρήσιμοι ἔστωσαν·

τούτου γὰρ χάριν γεννῶνται.

₁₈ἀνὴρ ἄφρων ἐπικροτεῖ καὶ ἐπιχαίρει ἑαυτῷ

ὡς καὶ ὁ ἐγγυώμενος ἐγγύῃ τὸν ἑαυτοῦ φίλον.

₁₉φιλαμαρτήμων χαίρει μάχαις,

₂₀ὁ δὲ σκληροκάρδιος οὐ συναντᾷ ἀγαθοῖς.

ἀνὴρ εὐμετάβολος γλώσσῃ ἐμπεσεῖται εἰς κακά,

₂₁καρδία δὲ ἄφρονος ὀδύνη τῷ κεκτημένῳ αὐτήν.

οὐκ εὐφραίνεται πατὴρ ἐπὶ υἱῷ ἀπαιδεύτῳ,

υἱὸς δὲ φρόνιμος εὐφραίνει μητέρα αὐτοῦ.

₂₂καρδία εὐφραινομένη εὐεκτεῖν ποιεῖ,

ἀνδρὸς δὲ λυπηροῦ ξηραίνεται τὰ ὀστᾶ.

₂₃λαμβάνοντος δῶρα ἐν κόλπῳ ἀδίκως οὐ κατευοδοῦνται ὁδοί,

ἀσεβὴς δὲ ἐκκλίνει ὁδοὺς δικαιοσύνης.

₂₄πρόσωπον συνετὸν ἀνδρὸς σοφοῦ,

οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ τοῦ ἄφρονος ἐπ᾽ ἄκρα γῆς.

₂₅ὀργὴ πατρὶ υἱὸς ἄφρων

καὶ ὀδύνη τῇ τεκούσῃ αὐτοῦ.

₂₆ζημιοῦν ἄνδρα δίκαιον οὐ καλόν,

οὐδὲ ὅσιον ἐπιβουλεύειν δυνάσταις δικαίοις.

₂₇ὃς φείδεται ῥῆμα προέσθαι σκληρόν, ἐπιγνώμων·

μακρόθυμος δὲ ἀνὴρ φρόνιμος.

₂₈ἀνοήτῳ ἐπερωτήσαντι σοφίαν σοφία λογισθήσεται,

ἐνεὸν δέ τις ἑαυτὸν ποιήσας δόξει φρόνιμος εἶναι.