₂Ἐξελοῦ με, κύριε, ἐξ ἀνθρώπου πονηροῦ,

ἀπὸ ἀνδρὸς ἀδίκου ῥῦσαί με,

₃οἵτινες ἐλογίσαντο ἀδικίας ἐν καρδίᾳ,

ὅλην τὴν ἡμέραν παρετάσσοντο πολέμους·

₄ἠκόνησαν γλῶσσαν αὐτῶν ὡσεὶ ὄφεως,

ἰὸς ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν.

διάψαλμα.

₅φύλαξόν με, κύριε, ἐκ χειρὸς ἁμαρτωλοῦ,

ἀπὸ ἀνθρώπων ἀδίκων ἐξελοῦ με,

οἵτινες ἐλογίσαντο ὑποσκελίσαι τὰ διαβήματά μου·

₆ἔκρυψαν ὑπερήφανοι παγίδα μοι

καὶ σχοινία διέτειναν, παγίδας τοῖς ποσίν μου,

ἐχόμενα τρίβου σκάνδαλον ἔθεντό μοι.

διάψαλμα.

₇εἶπα τῷ κυρίῳ Θεός μου εἶ σύ·

ἐνώτισαι, κύριε, τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου.

₈κύριε κύριε δύναμις τῆς σωτηρίας μου,

ἐπεσκίασας ἐπὶ τὴν κεφαλήν μου ἐν ἡμέρᾳ πολέμου.

₉μὴ παραδῷς με, κύριε, ἀπὸ τῆς ἐπιθυμίας μου ἁμαρτωλῷ·

διελογίσαντο κατ᾽ ἐμοῦ, μὴ ἐγκαταλίπῃς με, μήποτε ὑψωθῶσιν.

διάψαλμα.

₁₀ἡ κεφαλὴ τοῦ κυκλώματος αὐτῶν,

κόπος τῶν χειλέων αὐτῶν καλύψει αὐτούς.

₁₁πεσοῦνται ἐπ᾽ αὐτοὺς ἄνθρακες,

ἐν πυρὶ καταβαλεῖς αὐτούς,

ἐν ταλαιπωρίαις οὐ μὴ ὑποστῶσιν.

₁₂ἀνὴρ γλωσσώδης οὐ κατευθυνθήσεται ἐπὶ τῆς γῆς,

ἄνδρα ἄδικον κακὰ θηρεύσει εἰς διαφθοράν.

₁₃ἔγνων ὅτι ποιήσει κύριος τὴν κρίσιν τοῦ πτωχοῦ

καὶ τὴν δίκην τῶν πενήτων.

₁₄πλὴν δίκαιοι ἐξομολογήσονται τῷ ὀνόματί σου,

καὶ κατοικήσουσιν εὐθεῖς σὺν τῷ προσώπῳ σου.