Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου,

ἐνώτισαι τὴν δέησίν μου ἐν τῇ ἀληθείᾳ σου,

ἐπάκουσόν μου ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου·

₂καὶ μὴ εἰσέλθῃς εἰς κρίσιν μετὰ τοῦ δούλου σου,

ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν.

₃ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχήν μου,

ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τὴν ζωήν μου,

ἐκάθισέν με ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκροὺς αἰῶνος·

₄καὶ ἠκηδίασεν ἐπ᾽ ἐμὲ τὸ πνεῦμά μου,

ἐν ἐμοὶ ἐταράχθη ἡ καρδία μου.

₅ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων

καὶ ἐμελέτησα ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις σου,

ἐν ποιήμασιν τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων.

₆διεπέτασα τὰς χεῖράς μου πρὸς σέ,

ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρός σοι.

διάψαλμα.

₇ταχὺ εἰσάκουσόν μου, κύριε,

ἐξέλιπεν τὸ πνεῦμά μου·

μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπ᾽ ἐμοῦ,

καὶ ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον.

₈ἀκουστὸν ποίησόν μοι τὸ πρωὶ τὸ ἔλεός σου,

ὅτι ἐπὶ σοὶ ἤλπισα·

γνώρισόν μοι, κύριε, ὁδὸν ἐν ᾗ πορεύσομαι,

ὅτι πρὸς σὲ ἦρα τὴν ψυχήν μου·

₉ἐξελοῦ με ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, κύριε,

ὅτι πρὸς σὲ κατέφυγον.

₁₀δίδαξόν με τοῦ ποιεῖν τὸ θέλημά σου, ὅτι σὺ εἶ ὁ θεός μου·

τὸ πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ.

₁₁ἕνεκα τοῦ ὀνόματός σου, κύριε, ζήσεις με,

ἐν τῇ δικαιοσύνῃ σου ἐξάξεις ἐκ θλίψεως τὴν ψυχήν μου·

₁₂καὶ ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολεθρεύσεις τοὺς ἐχθρούς μου

καὶ ἀπολεῖς πάντας τοὺς θλίβοντας τὴν ψυχήν μου·

ὅτι δοῦλός σού εἰμι ἐγώ.