Ὑψώσω σε, ὁ θεός μου ὁ βασιλεύς μου,

καὶ εὐλογήσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.

₂καθ᾽ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσω σε

καὶ αἰνέσω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.

₃μέγας κύριος καὶ αἰνετὸς σφόδρα,

καὶ τῆς μεγαλωσύνης αὐτοῦ οὐκ ἔστιν πέρας.

₄γενεὰ καὶ γενεὰ ἐπαινέσει τὰ ἔργα σου

καὶ τὴν δύναμίν σου ἀπαγγελοῦσιν.

₅τὴν μεγαλοπρέπειαν τῆς δόξης τῆς ἁγιωσύνης σου λαλήσουσιν

καὶ τὰ θαυμάσιά σου διηγήσονται.

₆καὶ τὴν δύναμιν τῶν φοβερῶν σου ἐροῦσιν

καὶ τὴν μεγαλωσύνην σου διηγήσονται.

₇μνήμην τοῦ πλήθους τῆς χρηστότητός σου ἐξερεύξονται

καὶ τῇ δικαιοσύνῃ σου ἀγαλλιάσονται.

₈οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ κύριος,

μακρόθυμος καὶ πολυέλεος.

₉χρηστὸς κύριος τοῖς σύμπασιν,

καὶ οἱ οἰκτιρμοὶ αὐτοῦ ἐπὶ πάντα τὰ ἔργα αὐτοῦ.

₁₀ἐξομολογησάσθωσάν σοι, κύριε, πάντα τὰ ἔργα σου,

καὶ οἱ ὅσιοί σου εὐλογησάτωσάν σε.

₁₁δόξαν τῆς βασιλείας σου ἐροῦσιν

καὶ τὴν δυναστείαν σου λαλήσουσιν

₁₂τοῦ γνωρίσαι τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων τὴν δυναστείαν σου

καὶ τὴν δόξαν τῆς μεγαλοπρεπείας τῆς βασιλείας σου.

₁₃ἡ βασιλεία σου βασιλεία πάντων τῶν αἰώνων,

καὶ ἡ δεσποτεία σου ἐν πάσῃ γενεᾷ καὶ γενεᾷ.

_13aπιστὸς κύριος ἐν τοῖς λόγοις αὐτοῦ

καὶ ὅσιος ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ.

₁₄ὑποστηρίζει κύριος πάντας τοὺς καταπίπτοντας

καὶ ἀνορθοῖ πάντας τοὺς κατερραγμένους.

₁₅οἱ ὀφθαλμοὶ πάντων εἰς σὲ ἐλπίζουσιν,

καὶ σὺ δίδως τὴν τροφὴν αὐτῶν ἐν εὐκαιρίᾳ.

₁₆ἀνοίγεις σὺ τὴν χεῖρά σου

καὶ ἐμπιπλᾷς πᾶν ζῷον εὐδοκίας.

₁₇δίκαιος κύριος ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ

καὶ ὅσιος ἐν πᾶσιν τοῖς ἔργοις αὐτοῦ.

₁₈ἐγγὺς κύριος πᾶσιν τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτόν,

πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτὸν ἐν ἀληθείᾳ.

₁₉θέλημα τῶν φοβουμένων αὐτὸν ποιήσει

καὶ τῆς δεήσεως αὐτῶν ἐπακούσεται καὶ σώσει αὐτούς.

₂₀φυλάσσει κύριος πάντας τοὺς ἀγαπῶντας αὐτὸν

καὶ πάντας τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐξολεθρεύσει.

₂₁αἴνεσιν κυρίου λαλήσει τὸ στόμα μου,

καὶ εὐλογείτω πᾶσα σὰρξ τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ

εἰς τὸν αἰῶνα καὶ εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.