Ἀγαπήσω σε, κύριε ἡ ἰσχύς μου.

₃κύριος στερέωμά μου καὶ καταφυγή μου καὶ ῥύστης μου,

ὁ θεός μου βοηθός μου, καὶ ἐλπιῶ ἐπ᾽ αὐτόν,

ὑπερασπιστής μου καὶ κέρας σωτηρίας μου, ἀντιλήμπτωρ μου.

₄αἰνῶν ἐπικαλέσομαι κύριον

καὶ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου σωθήσομαι.

₅περιέσχον με ὠδῖνες θανάτου,

καὶ χείμαρροι ἀνομίας ἐξετάραξάν με

₆ὠδῖνες ᾅδου περιεκύκλωσάν με,

προέφθασάν με παγίδες θανάτου.

₇καὶ ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐπεκαλεσάμην τὸν κύριον

καὶ πρὸς τὸν θεόν μου ἐκέκραξα·

ἤκουσεν ἐκ ναοῦ ἁγίου αὐτοῦ φωνῆς μου,

καὶ ἡ κραυγή μου ἐνώπιον αὐτοῦ εἰσελεύσεται εἰς τὰ ὦτα αὐτοῦ.

₈καὶ ἐσαλεύθη καὶ ἔντρομος ἐγενήθη ἡ γῆ,

καὶ τὰ θεμέλια τῶν ὀρέων ἐταράχθησαν

καὶ ἐσαλεύθησαν, ὅτι ὠργίσθη αὐτοῖς ὁ θεός.

₉ἀνέβη καπνὸς ἐν ὀργῇ αὐτοῦ,

καὶ πῦρ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ κατεφλόγισεν,

ἄνθρακες ἀνήφθησαν ἀπ᾽ αὐτοῦ.

₁₀καὶ ἔκλινεν οὐρανὸν καὶ κατέβη,

καὶ γνόφος ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ.

₁₁καὶ ἐπέβη ἐπὶ χερουβιν καὶ ἐπετάσθη,

ἐπετάσθη ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων.

₁₂καὶ ἔθετο σκότος ἀποκρυφὴν αὐτοῦ·

κύκλῳ αὐτοῦ ἡ σκηνὴ αὐτοῦ,

σκοτεινὸν ὕδωρ ἐν νεφέλαις ἀέρων.

₁₃ἀπὸ τῆς τηλαυγήσεως ἐνώπιον αὐτοῦ αἱ νεφέλαι διῆλθον,

χάλαζα καὶ ἄνθρακες πυρός.

₁₄καὶ ἐβρόντησεν ἐξ οὐρανοῦ κύριος,

καὶ ὁ ὕψιστος ἔδωκεν φωνὴν αὐτοῦ·

₁₅καὶ ἐξαπέστειλεν βέλη καὶ ἐσκόρπισεν αὐτοὺς

καὶ ἀστραπὰς ἐπλήθυνεν καὶ συνετάραξεν αὐτούς.

₁₆καὶ ὤφθησαν αἱ πηγαὶ τῶν ὑδάτων,

καὶ ἀνεκαλύφθη τὰ θεμέλια τῆς οἰκουμένης

ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου, κύριε,

ἀπὸ ἐμπνεύσεως πνεύματος ὀργῆς σου.

₁₇ἐξαπέστειλεν ἐξ ὕψους καὶ ἔλαβέν με,

προσελάβετό με ἐξ ὑδάτων πολλῶν.

₁₈ῥύσεταί με ἐξ ἐχθρῶν μου δυνατῶν

καὶ ἐκ τῶν μισούντων με, ὅτι ἐστερεώθησαν ὑπὲρ ἐμέ.

₁₉προέφθασάν με ἐν ἡμέρᾳ κακώσεώς μου,

καὶ ἐγένετο κύριος ἀντιστήριγμά μου

₂₀καὶ ἐξήγαγέν με εἰς πλατυσμόν,

ῥύσεταί με, ὅτι ἠθέλησέν με.

ῥύσεταί με ἐξ ἐχθρῶν μου δυνατῶν

καὶ ἐκ τῶν μισούντων με.

₂₁καὶ ἀνταποδώσει μοι κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου

καὶ κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἀνταποδώσει μοι,

₂₂ὅτι ἐφύλαξα τὰς ὁδοὺς κυρίου

καὶ οὐκ ἠσέβησα ἀπὸ τοῦ θεοῦ μου,

₂₃ὅτι πάντα τὰ κρίματα αὐτοῦ ἐνώπιόν μου,

καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ οὐκ ἀπέστησα ἀπ᾽ ἐμοῦ.

₂₄καὶ ἔσομαι ἄμωμος μετ᾽ αὐτοῦ

καὶ φυλάξομαι ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου.

₂₅καὶ ἀνταποδώσει μοι κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου

καὶ κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ.

₂₆μετὰ ὁσίου ὁσιωθήσῃ

καὶ μετὰ ἀνδρὸς ἀθῴου ἀθῷος ἔσῃ

₂₇καὶ μετὰ ἐκλεκτοῦ ἐκλεκτὸς ἔσῃ

καὶ μετὰ στρεβλοῦ διαστρέψεις.

₂₈ὅτι σὺ λαὸν ταπεινὸν σώσεις

καὶ ὀφθαλμοὺς ὑπερηφάνων ταπεινώσεις.

₂₉ὅτι σὺ φωτιεῖς λύχνον μου, κύριε·

ὁ θεός μου, φωτιεῖς τὸ σκότος μου.

₃₀ὅτι ἐν σοὶ ῥυσθήσομαι ἀπὸ πειρατηρίου

καὶ ἐν τῷ θεῷ μου ὑπερβήσομαι τεῖχος.

₃₁ὁ θεός μου, ἄμωμος ἡ ὁδὸς αὐτοῦ,

τὰ λόγια κυρίου πεπυρωμένα,

ὑπερασπιστής ἐστιν πάντων τῶν ἐλπιζόντων ἐπ᾽ αὐτόν.

₃₂ὅτι τίς θεὸς πλὴν τοῦ κυρίου;

καὶ τίς θεὸς πλὴν τοῦ θεοῦ ἡμῶν;

₃₃ὁ θεὸς ὁ περιζωννύων με δύναμιν

καὶ ἔθετο ἄμωμον τὴν ὁδόν μου,

₃₄ὁ καταρτιζόμενος τοὺς πόδας μου ὡς ἐλάφου

καὶ ἐπὶ τὰ ὑψηλὰ ἱστῶν με,

₃₅διδάσκων χεῖράς μου εἰς πόλεμον

καὶ ἔθου τόξον χαλκοῦν τοὺς βραχίονάς μου·

₃₆καὶ ἔδωκάς μοι ὑπερασπισμὸν σωτηρίας μου,

καὶ ἡ δεξιά σου ἀντελάβετό μου,

καὶ ἡ παιδεία σου ἀνώρθωσέν με εἰς τέλος,

καὶ ἡ παιδεία σου αὐτή με διδάξει.

₃₇ἐπλάτυνας τὰ διαβήματά μου ὑποκάτω μου,

καὶ οὐκ ἠσθένησαν τὰ ἴχνη μου.

₃₈καταδιώξω τοὺς ἐχθρούς μου καὶ καταλήμψομαι αὐτοὺς

καὶ οὐκ ἀποστραφήσομαι, ἕως ἂν ἐκλίπωσιν·

₃₉ἐκθλίψω αὐτούς, καὶ οὐ μὴ δύνωνται στῆναι,

πεσοῦνται ὑπὸ τοὺς πόδας μου.

₄₀καὶ περιέζωσάς με δύναμιν εἰς πόλεμον,

συνεπόδισας πάντας τοὺς ἐπανιστανομένους ἐπ᾽ ἐμὲ ὑποκάτω μου

₄₁καὶ τοὺς ἐχθρούς μου ἔδωκάς μοι νῶτον

καὶ τοὺς μισοῦντάς με ἐξωλέθρευσας.

₄₂ἐκέκραξαν, καὶ οὐκ ἦν ὁ σῴζων,

πρὸς κύριον, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν.

₄₃καὶ λεπτυνῶ αὐτοὺς ὡς χοῦν κατὰ πρόσωπον ἀνέμου,

ὡς πηλὸν πλατειῶν λεανῶ αὐτούς.

₄₄ῥύσῃ με ἐξ ἀντιλογιῶν λαοῦ,

καταστήσεις με εἰς κεφαλὴν ἐθνῶν·

λαός, ὃν οὐκ ἔγνων, ἐδούλευσέν μοι,

₄₅εἰς ἀκοὴν ὠτίου ὑπήκουσέν μοι·

υἱοὶ ἀλλότριοι ἐψεύσαντό μοι,

₄₆υἱοὶ ἀλλότριοι ἐπαλαιώθησαν

καὶ ἐχώλαναν ἀπὸ τῶν τρίβων αὐτῶν.

₄₇ζῇ κύριος, καὶ εὐλογητὸς ὁ θεός μου,

καὶ ὑψωθήτω ὁ θεὸς τῆς σωτηρίας μου,

₄₈ὁ θεὸς ὁ διδοὺς ἐκδικήσεις ἐμοὶ

καὶ ὑποτάξας λαοὺς ὑπ᾽ ἐμέ,

₄₉ὁ ῥύστης μου ἐξ ἐχθρῶν μου ὀργίλων,

ἀπὸ τῶν ἐπανιστανομένων ἐπ᾽ ἐμὲ ὑψώσεις με,

ἀπὸ ἀνδρὸς ἀδίκου ῥύσῃ με.

₅₀διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἔθνεσιν, κύριε,

καὶ τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ,

₅₁μεγαλύνων τὰς σωτηρίας τοῦ βασιλέως αὐτοῦ

καὶ ποιῶν ἔλεος τῷ χριστῷ αὐτοῦ,

τῷ Δαυιδ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἕως αἰῶνος.