₂Ὁ θεὸς ὁ θεός μου, πρόσχες μοι· ἵνα τί ἐγκατέλιπές με;

μακρὰν ἀπὸ τῆς σωτηρίας μου οἱ λόγοι τῶν παραπτωμάτων μου.

₃ὁ θεός μου, κεκράξομαι ἡμέρας, καὶ οὐκ εἰσακούσῃ,

καὶ νυκτός, καὶ οὐκ εἰς ἄνοιαν ἐμοί.

₄σὺ δὲ ἐν ἁγίοις κατοικεῖς, ὁ ἔπαινος Ισραηλ.

₅ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν οἱ πατέρες ἡμῶν,

ἤλπισαν, καὶ ἐρρύσω αὐτούς·

₆πρὸς σὲ ἐκέκραξαν καὶ ἐσώθησαν,

ἐπὶ σοὶ ἤλπισαν καὶ οὐ κατῃσχύνθησαν.

₇ἐγὼ δέ εἰμι σκώληξ καὶ οὐκ ἄνθρωπος,

ὄνειδος ἀνθρώπου καὶ ἐξουδένημα λαοῦ.

₈πάντες οἱ θεωροῦντές με ἐξεμυκτήρισάν με,

ἐλάλησαν ἐν χείλεσιν, ἐκίνησαν κεφαλήν

₉Ἤλπισεν ἐπὶ κύριον, ῥυσάσθω αὐτόν·

σωσάτω αὐτόν, ὅτι θέλει αὐτόν.

₁₀ὅτι σὺ εἶ ὁ ἐκσπάσας με ἐκ γαστρός,

ἡ ἐλπίς μου ἀπὸ μαστῶν τῆς μητρός μου·

₁₁ἐπὶ σὲ ἐπερρίφην ἐκ μήτρας,

ἐκ κοιλίας μητρός μου θεός μου εἶ σύ.

₁₂μὴ ἀποστῇς ἀπ᾽ ἐμοῦ, ὅτι θλῖψις ἐγγύς,

ὅτι οὐκ ἔστιν ὁ βοηθῶν.

₁₃περιεκύκλωσάν με μόσχοι πολλοί,

ταῦροι πίονες περιέσχον με·

₁₄ἤνοιξαν ἐπ᾽ ἐμὲ τὸ στόμα αὐτῶν

ὡς λέων ὁ ἁρπάζων καὶ ὠρυόμενος.

₁₅ὡσεὶ ὕδωρ ἐξεχύθην,

καὶ διεσκορπίσθη πάντα τὰ ὀστᾶ μου,

ἐγενήθη ἡ καρδία μου ὡσεὶ κηρὸς τηκόμενος ἐν μέσῳ τῆς κοιλίας μου·

₁₆ἐξηράνθη ὡς ὄστρακον ἡ ἰσχύς μου,

καὶ ἡ γλῶσσά μου κεκόλληται τῷ λάρυγγί μου,

καὶ εἰς χοῦν θανάτου κατήγαγές με.

₁₇ὅτι ἐκύκλωσάν με κύνες πολλοί,

συναγωγὴ πονηρευομένων περιέσχον με,

ὤρυξαν χεῖράς μου καὶ πόδας.

₁₈ἐξηρίθμησα πάντα τὰ ὀστᾶ μου,

αὐτοὶ δὲ κατενόησαν καὶ ἐπεῖδόν με.

₁₉διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς

καὶ ἐπὶ τὸν ἱματισμόν μου ἔβαλον κλῆρον.

₂₀σὺ δέ, κύριε, μὴ μακρύνῃς τὴν βοήθειάν μου,

εἰς τὴν ἀντίλημψίν μου πρόσχες.

₂₁ῥῦσαι ἀπὸ ῥομφαίας τὴν ψυχήν μου

καὶ ἐκ χειρὸς κυνὸς τὴν μονογενῆ μου·

₂₂σῶσόν με ἐκ στόματος λέοντος

καὶ ἀπὸ κεράτων μονοκερώτων τὴν ταπείνωσίν μου.

₂₃διηγήσομαι τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου,

ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε

₂₄Οἱ φοβούμενοι κύριον, αἰνέσατε αὐτόν,

ἅπαν τὸ σπέρμα Ιακωβ, δοξάσατε αὐτόν,

φοβηθήτωσαν αὐτὸν ἅπαν τὸ σπέρμα Ισραηλ,

₂₅ὅτι οὐκ ἐξουδένωσεν οὐδὲ προσώχθισεν τῇ δεήσει τοῦ πτωχοῦ

οὐδὲ ἀπέστρεψεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἀπ᾽ ἐμοῦ

καὶ ἐν τῷ κεκραγέναι με πρὸς αὐτὸν εἰσήκουσέν μου.

₂₆παρὰ σοῦ ὁ ἔπαινός μου ἐν ἐκκλησίᾳ μεγάλῃ,

τὰς εὐχάς μου ἀποδώσω ἐνώπιον τῶν φοβουμένων αὐτόν.

₂₇φάγονται πένητες καὶ ἐμπλησθήσονται,

καὶ αἰνέσουσιν κύριον οἱ ἐκζητοῦντες αὐτόν·

ζήσονται αἱ καρδίαι αὐτῶν εἰς αἰῶνα αἰῶνος.

₂₈μνησθήσονται καὶ ἐπιστραφήσονται πρὸς κύριον πάντα τὰ πέρατα τῆς γῆς

καὶ προσκυνήσουσιν ἐνώπιόν σου πᾶσαι αἱ πατριαὶ τῶν ἐθνῶν,

₂₉ὅτι τοῦ κυρίου ἡ βασιλεία,

καὶ αὐτὸς δεσπόζει τῶν ἐθνῶν.

₃₀ἔφαγον καὶ προσεκύνησαν πάντες οἱ πίονες τῆς γῆς,

ἐνώπιον αὐτοῦ προπεσοῦνται πάντες οἱ καταβαίνοντες εἰς τὴν γῆν.

καὶ ἡ ψυχή μου αὐτῷ ζῇ,

₃₁καὶ τὸ σπέρμα μου δουλεύσει αὐτῷ·

ἀναγγελήσεται τῷ κυρίῳ γενεὰ ἡ ἐρχομένη,

₃₂καὶ ἀναγγελοῦσιν τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ

λαῷ τῷ τεχθησομένῳ, ὅτι ἐποίησεν ὁ κύριος.