₂Εὐλογήσω τὸν κύριον ἐν παντὶ καιρῷ,

διὰ παντὸς ἡ αἴνεσις αὐτοῦ ἐν τῷ στόματί μου.

₃ἐν τῷ κυρίῳ ἐπαινεσθήσεται ἡ ψυχή μου·

ἀκουσάτωσαν πραεῖς καὶ εὐφρανθήτωσαν.

₄μεγαλύνατε τὸν κύριον σὺν ἐμοί,

καὶ ὑψώσωμεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ αὐτό.

₅ἐξεζήτησα τὸν κύριον, καὶ ἐπήκουσέν μου

καὶ ἐκ πασῶν τῶν παροικιῶν μου ἐρρύσατό με.

₆προσέλθατε πρὸς αὐτὸν καὶ φωτίσθητε,

καὶ τὰ πρόσωπα ὑμῶν οὐ μὴ καταισχυνθῇ.

₇οὗτος ὁ πτωχὸς ἐκέκραξεν, καὶ ὁ κύριος εἰσήκουσεν αὐτοῦ

καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτοῦ ἔσωσεν αὐτόν.

₈παρεμβαλεῖ ἄγγελος κυρίου κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτὸν καὶ ῥύσεται αὐτούς.

₉γεύσασθε καὶ ἴδετε ὅτι χρηστὸς ὁ κύριος·

μακάριος ἀνήρ, ὃς ἐλπίζει ἐπ᾽ αὐτόν.

₁₀φοβήθητε τὸν κύριον, οἱ ἅγιοι αὐτοῦ,

ὅτι οὐκ ἔστιν ὑστέρημα τοῖς φοβουμένοις αὐτόν.

₁₁πλούσιοι ἐπτώχευσαν καὶ ἐπείνασαν,

οἱ δὲ ἐκζητοῦντες τὸν κύριον οὐκ ἐλαττωθήσονται παντὸς ἀγαθοῦ.

διάψαλμα.

₁₂δεῦτε, τέκνα, ἀκούσατέ μου·

φόβον κυρίου διδάξω ὑμᾶς.

₁₃τίς ἐστιν ἄνθρωπος ὁ θέλων ζωὴν

ἀγαπῶν ἡμέρας ἰδεῖν ἀγαθάς;

₁₄παῦσον τὴν γλῶσσάν σου ἀπὸ κακοῦ

καὶ χείλη σου τοῦ μὴ λαλῆσαι δόλον.

₁₅ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ καὶ ποίησον ἀγαθόν,

ζήτησον εἰρήνην καὶ δίωξον αὐτήν.

₁₆ὀφθαλμοὶ κυρίου ἐπὶ δικαίους,

καὶ ὦτα αὐτοῦ εἰς δέησιν αὐτῶν.

₁₇πρόσωπον δὲ κυρίου ἐπὶ ποιοῦντας κακὰ

τοῦ ἐξολεθρεῦσαι ἐκ γῆς τὸ μνημόσυνον αὐτῶν.

₁₈ἐκέκραξαν οἱ δίκαιοι, καὶ ὁ κύριος εἰσήκουσεν αὐτῶν

καὶ ἐκ πασῶν τῶν θλίψεων αὐτῶν ἐρρύσατο αὐτούς.

₁₉ἐγγὺς κύριος τοῖς συντετριμμένοις τὴν καρδίαν

καὶ τοὺς ταπεινοὺς τῷ πνεύματι σώσει.

₂₀πολλαὶ αἱ θλίψεις τῶν δικαίων,

καὶ ἐκ πασῶν αὐτῶν ῥύσεται αὐτούς.

₂₁κύριος φυλάσσει πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν,

ἓν ἐξ αὐτῶν οὐ συντριβήσεται.

₂₂θάνατος ἁμαρτωλῶν πονηρός,

καὶ οἱ μισοῦντες τὸν δίκαιον πλημμελήσουσιν.

₂₃λυτρώσεται κύριος ψυχὰς δούλων αὐτοῦ,

καὶ οὐ μὴ πλημμελήσωσιν πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπ᾽ αὐτόν.