₂Ὁ θεὸς ὁ θεός μου, πρὸς σὲ ὀρθρίζω·

ἐδίψησέν σοι ἡ ψυχή μου.

ποσαπλῶς σοι ἡ σάρξ μου

ἐν γῇ ἐρήμῳ καὶ ἀβάτῳ καὶ ἀνύδρῳ;

₃οὕτως ἐν τῷ ἁγίῳ ὤφθην σοι

τοῦ ἰδεῖν τὴν δύναμίν σου καὶ τὴν δόξαν σου.

₄ὅτι κρεῖσσον τὸ ἔλεός σου ὑπὲρ ζωάς·

τὰ χείλη μου ἐπαινέσουσίν σε.

₅οὕτως εὐλογήσω σε ἐν τῇ ζωῇ μου,

ἐν τῷ ὀνόματί σου ἀρῶ τὰς χεῖράς μου.

₆ὡσεὶ στέατος καὶ πιότητος ἐμπλησθείη ἡ ψυχή μου,

καὶ χείλη ἀγαλλιάσεως αἰνέσει τὸ στόμα μου.

₇εἰ ἐμνημόνευόν σου ἐπὶ τῆς στρωμνῆς μου,

ἐν τοῖς ὄρθροις ἐμελέτων εἰς σέ·

₈ὅτι ἐγενήθης βοηθός μου,

καὶ ἐν τῇ σκέπῃ τῶν πτερύγων σου ἀγαλλιάσομαι.

₉ἐκολλήθη ἡ ψυχή μου ὀπίσω σου,

ἐμοῦ ἀντελάβετο ἡ δεξιά σου.

₁₀αὐτοὶ δὲ εἰς μάτην ἐζήτησαν τὴν ψυχήν μου,

εἰσελεύσονται εἰς τὰ κατώτατα τῆς γῆς·

₁₁παραδοθήσονται εἰς χεῖρας ῥομφαίας,

μερίδες ἀλωπέκων ἔσονται.

₁₂ὁ δὲ βασιλεὺς εὐφρανθήσεται ἐπὶ τῷ θεῷ,

ἐπαινεσθήσεται πᾶς ὁ ὀμνύων ἐν αὐτῷ,

ὅτι ἐνεφράγη στόμα λαλούντων ἄδικα.