Ὡς ἀγαθὸς τῷ Ισραηλ ὁ θεός,

τοῖς εὐθέσι τῇ καρδίᾳ.

₂ἐμοῦ δὲ παρὰ μικρὸν ἐσαλεύθησαν οἱ πόδες,

παρ᾽ ὀλίγον ἐξεχύθη τὰ διαβήματά μου.

₃ὅτι ἐζήλωσα ἐπὶ τοῖς ἀνόμοις

εἰρήνην ἁμαρτωλῶν θεωρῶν,

₄ὅτι οὐκ ἔστιν ἀνάνευσις τῷ θανάτῳ αὐτῶν

καὶ στερέωμα ἐν τῇ μάστιγι αὐτῶν·

₅ἐν κόποις ἀνθρώπων οὐκ εἰσὶν

καὶ μετὰ ἀνθρώπων οὐ μαστιγωθήσονται.

₆διὰ τοῦτο ἐκράτησεν αὐτοὺς ἡ ὑπερηφανία,

περιεβάλοντο ἀδικίαν καὶ ἀσέβειαν αὐτῶν.

₇ἐξελεύσεται ὡς ἐκ στέατος ἡ ἀδικία αὐτῶν

διήλθοσαν εἰς διάθεσιν καρδίας·

₈διενοήθησαν καὶ ἐλάλησαν ἐν πονηρίᾳ,

ἀδικίαν εἰς τὸ ὕψος ἐλάλησαν·

₉ἔθεντο εἰς οὐρανὸν τὸ στόμα αὐτῶν,

καὶ ἡ γλῶσσα αὐτῶν διῆλθεν ἐπὶ τῆς γῆς.

₁₀διὰ τοῦτο ἐπιστρέψει ὁ λαός μου ἐνταῦθα,

καὶ ἡμέραι πλήρεις εὑρεθήσονται αὐτοῖς.

₁₁καὶ εἶπαν Πῶς ἔγνω ὁ θεός,

καὶ εἰ ἔστιν γνῶσις ἐν τῷ ὑψίστῳ;

₁₂ἰδοὺ οὗτοι ἁμαρτωλοὶ καὶ εὐθηνοῦνται·

εἰς τὸν αἰῶνα κατέσχον πλούτου.

₁₃καὶ εἶπα Ἄρα ματαίως ἐδικαίωσα τὴν καρδίαν μου

καὶ ἐνιψάμην ἐν ἀθῴοις τὰς χεῖράς μου·

₁₄καὶ ἐγενόμην μεμαστιγωμένος ὅλην τὴν ἡμέραν,

καὶ ὁ ἔλεγχός μου εἰς τὰς πρωίας.

₁₅εἰ ἔλεγον Διηγήσομαι οὕτως,

ἰδοὺ τῇ γενεᾷ τῶν υἱῶν σου ἠσυνθέτηκα.

₁₆καὶ ὑπέλαβον τοῦ γνῶναι τοῦτο·

κόπος ἐστὶν ἐναντίον μου,

₁₇ἕως εἰσέλθω εἰς τὸ ἁγιαστήριον τοῦ θεοῦ καὶ

συνῶ εἰς τὰ ἔσχατα αὐτῶν.

₁₈πλὴν διὰ τὰς δολιότητας ἔθου αὐτοῖς,

κατέβαλες αὐτοὺς ἐν τῷ ἐπαρθῆναι.

₁₉πῶς ἐγένοντο εἰς ἐρήμωσιν ἐξάπινα·

ἐξέλιπον, ἀπώλοντο διὰ τὴν ἀνομίαν αὐτῶν.

₂₀ὡσεὶ ἐνύπνιον ἐξεγειρομένου,

κύριε, ἐν τῇ πόλει σου τὴν εἰκόνα αὐτῶν ἐξουδενώσεις.

₂₁ὅτι ἐξεκαύθη ἡ καρδία μου,

καὶ οἱ νεφροί μου ἠλλοιώθησαν,

₂₂καὶ ἐγὼ ἐξουδενωμένος καὶ οὐκ ἔγνων,

κτηνώδης ἐγενόμην παρὰ σοί.

₂₃καὶ ἐγὼ διὰ παντὸς μετὰ σοῦ,

ἐκράτησας τῆς χειρὸς τῆς δεξιᾶς μου,

₂₄ἐν τῇ βουλῇ σου ὡδήγησάς με

καὶ μετὰ δόξης προσελάβου με.

₂₅τί γάρ μοι ὑπάρχει ἐν τῷ οὐρανῷ,

καὶ παρὰ σοῦ τί ἠθέλησα ἐπὶ τῆς γῆς;

₂₆ἐξέλιπεν ἡ καρδία μου καὶ ἡ σάρξ μου,

ὁ θεὸς τῆς καρδίας μου καὶ ἡ μερίς μου ὁ θεὸς εἰς τὸν αἰῶνα.

₂₇ὅτι ἰδοὺ οἱ μακρύνοντες ἑαυτοὺς ἀπὸ σοῦ ἀπολοῦνται,

ἐξωλέθρευσας πάντα τὸν πορνεύοντα ἀπὸ σοῦ.

₂₈ἐμοὶ δὲ τὸ προσκολλᾶσθαι τῷ θεῷ ἀγαθόν ἐστιν,

τίθεσθαι ἐν τῷ κυρίῳ τὴν ἐλπίδα μου

τοῦ ἐξαγγεῖλαι πάσας τὰς αἰνέσεις σου

ἐν ταῖς πύλαις τῆς θυγατρὸς Σιων.