₂Ἀγαλλιᾶσθε τῷ θεῷ τῷ βοηθῷ ἡμῶν,

ἀλαλάξατε τῷ θεῷ Ιακωβ·

₃λάβετε ψαλμὸν καὶ δότε τύμπανον,

ψαλτήριον τερπνὸν μετὰ κιθάρας·

₄σαλπίσατε ἐν νεομηνίᾳ σάλπιγγι,

ἐν εὐσήμῳ ἡμέρᾳ ἑορτῆς ἡμῶν·

₅ὅτι πρόσταγμα τῷ Ισραηλ ἐστὶν

καὶ κρίμα τῷ θεῷ Ιακωβ.

₆μαρτύριον ἐν τῷ Ιωσηφ ἔθετο αὐτὸν

ἐν τῷ ἐξελθεῖν αὐτὸν ἐκ γῆς Αἰγύπτου·

γλῶσσαν, ἣν οὐκ ἔγνω, ἤκουσεν·

₇ἀπέστησεν ἀπὸ ἄρσεων τὸν νῶτον αὐτοῦ,

αἱ χεῖρες αὐτοῦ ἐν τῷ κοφίνῳ ἐδούλευσαν.

₈Ἐν θλίψει ἐπεκαλέσω με, καὶ ἐρρυσάμην σε·

ἐπήκουσά σου ἐν ἀποκρύφῳ καταιγίδος,

ἐδοκίμασά σε ἐπὶ ὕδατος ἀντιλογίας.

διάψαλμα.

₉ἄκουσον, λαός μου, καὶ διαμαρτύρομαί σοι·

Ισραηλ, ἐὰν ἀκούσῃς μου,

₁₀οὐκ ἔσται ἐν σοὶ θεὸς πρόσφατος,

οὐδὲ προσκυνήσεις θεῷ ἀλλοτρίῳ·

₁₁ἐγὼ γάρ εἰμι κύριος ὁ θεός σου

ὁ ἀναγαγών σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου·

πλάτυνον τὸ στόμα σου, καὶ πληρώσω αὐτό.

₁₂καὶ οὐκ ἤκουσεν ὁ λαός μου τῆς φωνῆς μου,

καὶ Ισραηλ οὐ προσέσχεν μοι·

₁₃καὶ ἐξαπέστειλα αὐτοὺς κατὰ τὰ ἐπιτηδεύματα τῶν καρδιῶν αὐτῶν,

πορεύσονται ἐν τοῖς ἐπιτηδεύμασιν αὐτῶν.

₁₄εἰ ὁ λαός μου ἤκουσέν μου,

Ισραηλ ταῖς ὁδοῖς μου εἰ ἐπορεύθη,

₁₅ἐν τῷ μηδενὶ ἂν τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν ἐταπείνωσα

καὶ ἐπὶ τοὺς θλίβοντας αὐτοὺς ἐπέβαλον τὴν χεῖρά μου.

₁₆οἱ ἐχθροὶ κυρίου ἐψεύσαντο αὐτῷ,

καὶ ἔσται ὁ καιρὸς αὐτῶν εἰς τὸν αἰῶνα.

₁₇καὶ ἐψώμισεν αὐτοὺς ἐκ στέατος πυροῦ

καὶ ἐκ πέτρας μέλι ἐχόρτασεν αὐτούς.