₂Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθαι τῷ κυρίῳ

καὶ ψάλλειν τῷ ὀνόματί σου, ὕψιστε,

₃τοῦ ἀναγγέλλειν τὸ πρωὶ τὸ ἔλεός σου

καὶ τὴν ἀλήθειάν σου κατὰ νύκτα

₄ἐν δεκαχόρδῳ ψαλτηρίῳ μετ᾽ ᾠδῆς ἐν κιθάρᾳ.

₅ὅτι εὔφρανάς με, κύριε, ἐν τῷ ποιήματί σου,

καὶ ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν σου ἀγαλλιάσομαι.

₆ὡς ἐμεγαλύνθη τὰ ἔργα σου, κύριε·

σφόδρα ἐβαθύνθησαν οἱ διαλογισμοί σου.

₇ἀνὴρ ἄφρων οὐ γνώσεται,

καὶ ἀσύνετος οὐ συνήσει ταῦτα.

₈ἐν τῷ ἀνατεῖλαι τοὺς ἁμαρτωλοὺς ὡς χόρτον

καὶ διέκυψαν πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν,

ὅπως ἂν ἐξολεθρευθῶσιν εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος.

₉σὺ δὲ ὕψιστος εἰς τὸν αἰῶνα, κύριε·

₁₀ὅτι ἰδοὺ οἱ ἐχθροί σου ἀπολοῦνται,

καὶ διασκορπισθήσονται πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν,

₁₁καὶ ὑψωθήσεται ὡς μονοκέρωτος τὸ κέρας μου

καὶ τὸ γῆράς μου ἐν ἐλαίῳ πίονι,

₁₂καὶ ἐπεῖδεν ὁ ὀφθαλμός μου ἐν τοῖς ἐχθροῖς μου,

καὶ ἐν τοῖς ἐπανιστανομένοις ἐπ᾽ ἐμὲ πονηρευομένοις ἀκούσεται τὸ οὖς μου.

₁₃δίκαιος ὡς φοῖνιξ ἀνθήσει,

ὡσεὶ κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται.

₁₄πεφυτευμένοι ἐν τῷ οἴκῳ κυρίου

ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσουσιν·

₁₅ἔτι πληθυνθήσονται ἐν γήρει πίονι

καὶ εὐπαθοῦντες ἔσονται

₁₆τοῦ ἀναγγεῖλαι ὅτι εὐθὴς κύριος ὁ θεός μου

καὶ οὐκ ἔστιν ἀδικία ἐν αὐτῷ.