₁Υἱέ, φύλασσε ἐμοὺς λόγους,

τὰς δὲ ἐμὰς ἐντολὰς κρύψον παρὰ σεαυτῷ·

_1aυἱέ, τίμα τὸν κύριον, καὶ ἰσχύσεις,

πλὴν δὲ αὐτοῦ μὴ φοβοῦ ἄλλον.

₂φύλαξον ἐμὰς ἐντολάς, καὶ βιώσεις,

τοὺς δὲ ἐμοὺς λόγους ὥσπερ κόρας ὀμμάτων·

₃περίθου δὲ αὐτοὺς σοῖς δακτύλοις,

ἐπίγραψον δὲ ἐπὶ τὸ πλάτος τῆς καρδίας σου.

₄εἶπον τὴν σοφίαν σὴν ἀδελφὴν εἶναι,

τὴν δὲ φρόνησιν γνώριμον περιποίησαι σεαυτῷ,

₅ἵνα σε τηρήσῃ ἀπὸ γυναικὸς ἀλλοτρίας καὶ πονηρᾶς,

ἐάν σε λόγοις τοῖς πρὸς χάριν ἐμβάληται.

₆ἀπὸ γὰρ θυρίδος ἐκ τοῦ οἴκου αὐτῆς εἰς τὰς πλατείας παρακύπτουσα,

₇ὃν ἂν ἴδῃ τῶν ἀφρόνων τέκνων νεανίαν ἐνδεῆ φρενῶν

₈παραπορευόμενον παρὰ γωνίαν ἐν διόδοις οἴκων αὐτῆς

₉καὶ λαλοῦντα ἐν σκότει ἑσπερινῷ,

ἡνίκα ἂν ἡσυχία νυκτερινὴ ᾖ καὶ γνοφώδης,

₁₀ἡ δὲ γυνὴ συναντᾷ αὐτῷ, εἶδος ἔχουσα πορνικόν,

ἣ ποιεῖ νέων ἐξίπτασθαι καρδίας.

₁₁ἀνεπτερωμένη δέ ἐστιν καὶ ἄσωτος,

ἐν οἴκῳ δὲ οὐχ ἡσυχάζουσιν οἱ πόδες αὐτῆς·

₁₂χρόνον γάρ τινα ἔξω ῥέμβεται,

χρόνον δὲ ἐν πλατείαις παρὰ πᾶσαν γωνίαν ἐνεδρεύει.

₁₃εἶτα ἐπιλαβομένη ἐφίλησεν αὐτόν,

ἀναιδεῖ δὲ προσώπῳ προσεῖπεν αὐτῷ

₁₄Θυσία εἰρηνική μοί ἐστιν,

σήμερον ἀποδίδωμι τὰς εὐχάς μου·

₁₅ἕνεκα τούτου ἐξῆλθον εἰς συνάντησίν σοι,

ποθοῦσα τὸ σὸν πρόσωπον εὕρηκά σε·

₁₆κειρίαις τέτακα τὴν κλίνην μου,

ἀμφιτάποις δὲ ἔστρωκα τοῖς ἀπ᾽ Αἰγύπτου·

₁₇διέρραγκα τὴν κοίτην μου κρόκῳ,

τὸν δὲ οἶκόν μου κινναμώμῳ·

₁₈ἐλθὲ καὶ ἀπολαύσωμεν φιλίας ἕως ὄρθρου,

δεῦρο καὶ ἐγκυλισθῶμεν ἔρωτι·

₁₉οὐ γὰρ πάρεστιν ὁ ἀνήρ μου ἐν οἴκῳ,

πεπόρευται δὲ ὁδὸν μακρὰν

₂₀ἔνδεσμον ἀργυρίου λαβὼν ἐν χειρὶ αὐτοῦ,

δι᾽ ἡμερῶν πολλῶν ἐπανήξει εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.

₂₁ἀπεπλάνησεν δὲ αὐτὸν πολλῇ ὁμιλίᾳ

βρόχοις τε τοῖς ἀπὸ χειλέων ἐξώκειλεν αὐτόν.

₂₂ὁ δὲ ἐπηκολούθησεν αὐτῇ κεπφωθείς,

ὥσπερ δὲ βοῦς ἐπὶ σφαγὴν ἄγεται

καὶ ὥσπερ κύων ἐπὶ δεσμοὺς

₂₃ἢ ὡς ἔλαφος τοξεύματι πεπληγὼς εἰς τὸ ἧπαρ,

σπεύδει δὲ ὥσπερ ὄρνεον εἰς παγίδα

οὐκ εἰδὼς ὅτι περὶ ψυχῆς τρέχει.

₂₄νῦν οὖν, υἱέ, ἄκουέ μου

καὶ πρόσεχε ῥήμασιν στόματός μου·

₂₅μὴ ἐκκλινάτω εἰς τὰς ὁδοὺς αὐτῆς ἡ καρδία σου·

₂₆πολλοὺς γὰρ τρώσασα καταβέβληκεν,

καὶ ἀναρίθμητοί εἰσιν οὓς πεφόνευκεν·

₂₇ὁδοὶ ᾅδου ὁ οἶκος αὐτῆς

κατάγουσαι εἰς τὰ ταμιεῖα τοῦ θανάτου.