₂Ἑτοίμη ἡ καρδία μου, ὁ θεός, ἑτοίμη ἡ καρδία μου,

ᾄσομαι καὶ ψαλῶ ἐν τῇ δόξῃ μου.

₃ἐξεγέρθητι, ψαλτήριον καὶ κιθάρα·

ἐξεγερθήσομαι ὄρθρου.

₄ἐξομολογήσομαί σοι ἐν λαοῖς, κύριε,

καὶ ψαλῶ σοι ἐν ἔθνεσιν,

₅ὅτι μέγα ἐπάνω τῶν οὐρανῶν τὸ ἔλεός σου

καὶ ἕως τῶν νεφελῶν ἡ ἀλήθειά σου.

₆ὑψώθητι ἐπὶ τοὺς οὐρανούς, ὁ θεός,

καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ἡ δόξα σου.

₇ὅπως ἂν ῥυσθῶσιν οἱ ἀγαπητοί σου,

σῶσον τῇ δεξιᾷ σου καὶ ἐπάκουσόν μου.

₈ὁ θεὸς ἐλάλησεν ἐν τῷ ἁγίῳ αὐτοῦ

Ὑψωθήσομαι καὶ διαμεριῶ Σικιμα

καὶ τὴν κοιλάδα τῶν σκηνῶν διαμετρήσω·

₉ἐμός ἐστιν Γαλααδ, καὶ ἐμός ἐστιν Μανασση,

καὶ Εφραιμ ἀντίλημψις τῆς κεφαλῆς μου,

Ιουδας βασιλεύς μου·

₁₀Μωαβ λέβης τῆς ἐλπίδος μου,

ἐπὶ τὴν Ιδουμαίαν ἐκτενῶ τὸ ὑπόδημά μου,

ἐμοὶ ἀλλόφυλοι ὑπετάγησαν.

₁₁τίς ἀπάξει με εἰς πόλιν περιοχῆς;

τίς ὁδηγήσει με ἕως τῆς Ιδουμαίας;

₁₂οὐχὶ σύ, ὁ θεός, ὁ ἀπωσάμενος ἡμᾶς;

καὶ οὐκ ἐξελεύσῃ, ὁ θεός, ἐν ταῖς δυνάμεσιν ἡμῶν.

₁₃δὸς ἡμῖν βοήθειαν ἐκ θλίψεως·

καὶ ματαία σωτηρία ἀνθρώπου.

₁₄ἐν τῷ θεῷ ποιήσομεν δύναμιν,

καὶ αὐτὸς ἐξουδενώσει τοὺς ἐχθροὺς ἡμῶν.