LIBER GENESIS 21

₁visitavit autem Dominus Sarram sicut promiserat

et implevit quae locutus est

₂concepitque et peperit filium in senectute sua

tempore quo praedixerat ei Deus

₃vocavitque Abraham nomen filii sui quem genuit ei Sarra Isaac

₄et circumcidit eum octavo die sicut praeceperat ei Deus

₅cum centum esset annorum hac quippe aetate patris natus est Isaac

₆dixitque Sarra risum fecit mihi Deus

quicumque audierit conridebit mihi

₇rursumque ait

quis auditurum crederet Abraham quod Sarra

lactaret filium

quem peperit ei iam seni

₈crevit igitur puer et ablactatus est

fecitque Abraham grande convivium in die ablactationis eius

₉cumque vidisset Sarra filium Agar Aegyptiae ludentem

dixit ad Abraham

₁₀eice ancillam hanc et filium eius

non enim erit heres filius ancillae cum filio meo Isaac

₁₁dure accepit hoc Abraham pro filio suo

₁₂cui dixit Deus

non tibi videatur asperum super puero et super ancilla tua

omnia quae dixerit tibi Sarra audi vocem eius

quia in Isaac vocabitur tibi semen

₁₃sed et filium ancillae faciam in gentem magnam

quia semen tuum est

₁₄surrexit itaque Abraham mane

et tollens panem et utrem aquae inposuit scapulae eius

tradiditque puerum et dimisit eam

quae cum abisset errabat in solitudine Bersabee

₁₅cumque consumpta esset aqua in utre

abiecit puerum subter unam arborum quae ibi erant

₁₆et abiit seditque e regione procul quantum potest arcus iacere

dixit enim non videbo morientem puerum

et sedens contra levavit vocem suam et flevit

₁₇exaudivit autem Deus vocem pueri

vocavitque angelus Domini Agar de caelo dicens

quid agis Agar noli timere

exaudivit enim Deus vocem pueri de loco in quo est

₁₈surge tolle puerum et tene manum illius

quia in gentem magnam faciam eum

₁₉aperuitque oculos eius Deus

quae videns puteum aquae abiit

et implevit utrem deditque puero bibere

₂₀et fuit cum eo

qui crevit et moratus est in solitudine

et factus est iuvenis sagittarius

₂₁habitavitque in deserto Pharan

et accepit illi mater sua uxorem de terra Aegypti

₂₂eodem tempore dixit Abimelech et Fichol princeps exercitus eius ad

Abraham

Deus tecum est in universis quae agis

₂₃iura ergo per Dominum

ne noceas mihi et posteris meis stirpique meae

sed iuxta misericordiam quam feci tibi

facies mihi et terrae in qua versatus es advena

₂₄dixitque Abraham ego iurabo

₂₅et increpavit Abimelech

propter puteum aquae quem vi abstulerant servi illius

₂₆respondit Abimelech nescivi quis fecerit hanc rem

sed et tu non indicasti mihi et ego non audivi praeter hodie

₂₇tulit itaque Abraham oves et boves et dedit Abimelech

percusseruntque ambo foedus

₂₈et statuit Abraham septem agnas gregis seorsum

₂₉cui dixit Abimelech

quid sibi volunt septem agnae istae quas stare fecisti seorsum

₃₀at ille septem inquit agnas accipies de manu mea

ut sint in testimonium mihi quoniam ego fodi puteum

istum

₃₁idcirco vocatus est locus ille Bersabee

quia ibi uterque iuraverunt

₃₂et inierunt foedus pro puteo Iuramenti

₃₃surrexit autem Abimelech et Fichol princeps militiae

eius

reversique sunt in terram Palestinorum

Abraham vero plantavit nemus in Bersabee

et invocavit ibi nomen Domini Dei aeterni

₃₄et fuit colonus terrae Philisthinorum diebus multis